review
Doom 3 VR Edition

De eerste Doom-game kwam al in 1993 uit en wordt nu nog steeds gezien als een van de games die de doorbraak voor gaming betekende. De serie is altijd blijven bestaan met recentelijk de reboot Doom die daarna nog werd opgevolgd door het vorig jaar verschenen Doom Eternal. Rond 2004 verscheen het derde deel in de reeks, wat ook de eerste echte 3d-game was in de serie. Doom 3 moest het wat minder hebben van het gigantisch hoge tempo in de latere delen en de claustrofobische ervaring lijkt zich ook uitstekend te lenen voor virtual reality. Zeventien jaar na de oorspronkelijke uitgave is die droom nu werkelijkheid met Doom 3 VR Edition, dat de geremasterde versie van Doom 3 en alle dlc met zich meebrengt. Is het resultaat net zo goed als gehoopt?

Voor wie het verhaal, voor zover je daarvan kunt spreken, vergeten is: je landt als marinier op een onderzoeksstation op Mars waar geëxperimenteerd wordt met bovennatuurlijke zaken. De organisatie neemt het niet zo nauw met de veiligheid en kort nadat je gearriveerd bent, wordt er per ongeluk een poort naar de hel opengezet en breekt de pleuris uit. Aan jou de taak om orde op zaken te stellen.

Waar de nieuwe delen een gigantisch hoog tempo hebben en een lange adrenalinestoot geven, is Doom 3 meer een horrorgame. Je begeeft je door nauwe gangetjes, het is vooral donker en je weet nooit of er om de hoek gevaar is. Ook na zeventien jaar is de sfeer in de game nog bijzonder goed, al kun je aan de graphics wel de leeftijd aflezen. Na een korte gewenningsperiode stoort dat overigens nergens.

Wat wel stoort, is dat er eigenlijk maar weinig moeite is gestoken in deze VR-ervaring. De basisgameplay is overgezet naar virtual reality, maar verder is alles nog het oude. Dit uit zich voornamelijk tijdens de tussenfilmpjes waarin het eerstepersoonsperspectief wordt verlaten en je als het ware naar een bioscoopscherm zit te kijken tot je weer verder mag. Natuurlijk zou het enorm veel werk zijn geweest om dit allemaal opnieuw te doen, maar het haalt je op die momenten ook uit de beleving. Een ander ding dat stoort, is dat je goed kunt merken dat Doom 3 niet met VR in het achterhoofd is gemaakt. Veel schrikeffecten komen doordat gespuis plots achter je verschijnt, maar het draaien in virtual reality is een stuk minder effectief dan normaal, dus het duurt eigenlijk altijd te lang voordat je helemaal bent omgedraaid.

Over het schieten zijn we dan wel weer een stuk enthousiaster. Je kunt onafhankelijk van je kijkrichting mikken wat ervoor zorgt dat je een stuk beter kunt richten en ook niet altijd volledig de juiste kant op gedraaid hoeft te zijn om raak te schieten. Bijkomend voordeel is dat ook een headshot makkelijker te plaatsen is. Doom 3 is daarnaast speelbaar met de AIM-controller voor de PSVR. Helaas hebben wij deze niet in bezit, maar als we kijken naar hoe het al werkt met de DualShock, dan lijkt dat de beste manier om het spel te spelen.

Doom 3 VR Edition is wel een behoorlijk heftige ervaring. Ondanks dat de game de snelheid van de latere delen mist, is het in VR nog steeds behoorlijk snel. Zowel het draaien als het lopen gaan in behoorlijk tempo, wat bij ons toch al wel snel voor de nodige misselijkheid zorgde. Zeker onervaren VR-spelers willen we met klem adviseren om niet te lang achter elkaar te spelen en genoeg pauze tussendoor te nemen.

Uiteindelijk is Doom 3 VR Edition een best wel toffe ervaring die toch wel gehinderd wordt door het feit dat het gewoon een snelle overzetting naar VR is. Je merkt goed dat de game oorspronkelijk niet is ontwikkeld met VR in gedachten en dat breekt de ervaring op sommige plekken toch wel aardig op.