review
Evil Genius 2

Zeventien jaar na het eerste deel, is het eindelijk tijd voor Evil Genius 2. Deze mix tussen gameplay van Dungeon Keeper en de humor van Theme Hospital (of het recentere Two Point Hospital) hebben wij voor je onder de loep genomen.

Evil Genius 2 heeft een sterke presentatie: alles ziet er lekker cartoonesk uit en het spel neemt zichzelf niet al te serieus. Je slechterik, als wie jij speelt, is lekker overdreven en clichématig zoals je van een slechte schurk uit Kuifje zou verwachten, met gek accent en rare fratsen.

De game draait om het groot maken van je eigen schurkenbasis op een verlaten eiland. Dit doe je door net zoals in Dungeon Keeper je volgelingen stukken grond uit te laten hakken om kamers te maken. Vervolgens geef je elke kamer een eigen bestemming, zoals barak, onderzoekscentrum, elektriciteitskamer en ga zo maar door.

Het is erg vermakelijk, maar het duurt niet lang voordat het grootste probleem van het spel naar voren komt: de ongelooflijk trage en vervelende tutorial die je de kneepjes van het vak moet leren. In het begin is het niet erg dat je weinig vrijheid hebt, want als het je zegt ‘maak zoveel ruimte vrij voor een onderzoekskamer’, kan je tenminste kiezen hoe en waar je dit precies doet. Na maar liefst vier uur spelen, zit je nog steeds in de tutorial en heb je veel te weinig vrijheid, terwijl je handen vanaf het eerste uur al jeuken om eindelijk creatief los te kunnen gaan. Je kan weliswaar gewoon in een potje duiken zonder enige vorm van tutorial, maar dan mis je weer veel te veel kostbare informatie.

Om eerlijk te zijn, is dit een groot genoeg probleem om Evil Genius 2 een beetje te verpesten. We nemen het niemand kwalijk als ze halverwege de tutorial volledig opgeven. Het probleem is ook dat de tutorial je niet een groter doel geeft om naartoe te werken, maar het neemt je echt stapje voor stapje bij de hand om allemaal kleine taakjes te voltooien. Hierdoor bestaan de eerste uren vooral uit ‘klik op de uitgelichte knop’.

Weet je door deze reusachtige, zure appel heen te bijten, dan staat je een leuke game te wachten. Het creëren van je eigen basis en het aan het werk zetten van je onderdanen is vermakelijk, zoals meer dan twintig jaar geleden al bewezen is door Dungeon Keeper. Daar komt bij kijken dat de cartooneske stijl, zoals eerder aangegeven, erg fraai neergezet is. Het verveelt niet snel om te zien hoe een onderdaan het vak van ingenieur leert of hoe ze hun stress verwerken door lekker naar wat propaganda van hun baas, jou dus, te kijken.

Het is ook qua managementstijl lekker luchtig: verwacht geen overdreven complexe menu’s of lastige keuzes die meteen desastreuze gevolgen hebben. Het enige “lastige” aspect, maar ook dat is niet echt lastig, van het spel is dat agenten een kijkje zullen komen nemen op jouw eiland. Leid ze af in jouw casino, laat iemand ze oppakken en gevangen zetten, of stuur je sterkste onderdanen eropaf voor een vuistgevecht. Het is nooit al te intens, maar zorgt vooral voor gekke en vermakelijke afleidingen zo af en toe.

Al met al is Evil Genius 2 goed vermakelijk, maar de tutorial gooit behoorlijk wat roet in het eten en het maakt het daardoor lastig om het spel zomaar aan iedereen aan te raden. Het is op alle andere vlakken vrij gemiddeld, behalve op de presentatie waar het geweldig goed uitpakt. Hierdoor kan het voor fans van het genre die iets luchtigers willen, toch nog best de moeite waard zijn.

Evil Genius 2 is alleen te verkrijgen op pc.