Doorgaan naar artikel
Robocop: Rogue City
Stefan Manenschijn
Stefan Manenschijn
Profiel

Conclusie

Robocop is een prima game voor tussendoor. Technisch is het niet super, maar dat maakt de lekkere shooter-gameplay meer dan goed.

We hebben met september en oktober misschien wel de beste gamesperiode ooit gehad. Starfield, Forza Motorsport, Spider-Man 2 en Alan Wake 2 zijn de grootste voorbeelden van wat we allemaal wel niet voor onze kiezen hebben gehad. Toen Robocop: Rogue City in onze mailbox viel, moesten we om eerlijk te zijn wel even slikken. Hoe zou deze toch wel wat kleinere game bevallen, na al dat AAA-geweld. Gelukkig bleken onze zorgen deels ongegrond, want Robocop blijkt best een toffe game te zijn.

Wie opgegroeid is in de jaren ’90 heeft ongetwijfeld Robocop en opvolger Robocop 2 gezien. De actiefilms draaien rondom een agent die na een noodlottig geweldsincident gered wordt door hem te verbouwen als cyborg. Dat maakt hem het ultieme wapen in de strijd tegen de misdaad, doordat hij schier onverslaanbaar is.

Robocop: Rogue City weet perfect het gevoel van die jaren ’90-films te vatten. Al in je eerste missie waarbij je een gijzeling in een tv-toren moet beëindigen ervaar je precies hoe het moet voelen om Robocop te zijn. De kogels spatten van je pantser af, terwijl je zelf met je zware pistool de ene na de andere bad guy naar het hiernamaals stuurt.

Dat schieten voelt dikke prima. Je hebt echt het idee dat je met een wapen schiet dat een doorsnee mens niet kan gebruiken en net als de films is dit lekker ranzig. Je schiet met het grootste gemak ledematen eraf en verandert de scène in een groot bloedbad. Dat gevoel is zonder meer het sterkste punt aan Rogue City.

Het verhaal speelt zich af tussen Robocop 2 en 3 draait om “The New Guy”, een zware crimineel die Detroit met een bezoekje vereert en het nog een beroerdere plek wil maken dan het al is. Ondertussen zijn er ook verschillende bendes die de dienst uitmaken, waaronder de Torch Heads die de mensen voorzien van Nuke, een drug die je wellicht kent als je de originele films hebt gezien. Daarbij worstelt Robocop ook nog eens met beelden uit zijn voormalig leven als normale agent.

Hoewel het allemaal misschien complex en gelaagd klinkt, valt dat in de praktijk nog wel tegen. Het is allemaal niet zo spannend en uiteindelijk leidt het allemaal tot weinig. Je merkt dat de thema’s uit de films allemaal voorbij komen, maar het voelt vooral alsof het er allemaal een beetje bij is gestopt.

Als we kijken naar de missies, dan varieert het vooral tussen een soort van open wereld-gebieden en afgesloten locaties. In de open wereld kun je je taak als agent uitvoeren door bijvoorbeeld graffiti-artiesten te waarschuwen en andere kleine vergrijpen te corrigeren. Daar krijg je de keuze bij of je streng wilt zijn of juist wat vergevender. Dat is een leuk element, maar voegt verder weinig toe, behalve het gevoel dat je een rechtshandhaver bent.

De gesloten locaties zijn wat dat betreft interessanter en je zult op een aantal bekende locaties terechtkomen. Hier vindt de schietactie plaats en dat is zonder meer het leukste aan de game, omdat het schieten zo prettig werkt.

Wat wel een beetje knaagt, is dat het spel bij vlagen voelt als iets uit een vorige generatie. We zijn inmiddels gewend aan open werelden die vloeiend overgaan in gesloten locaties, maar Robocop schotelt je een fadeout voor, waarin het nieuwe stuk geladen wordt. Ook de schietactie met generieke tegenstanders doet erg denken aan shooters van vroeger, zoals Soldier of Fortune.

Ook qua graphics oogt het allemaal matig. Dan hebben we het vooral over de animaties, modellen en het level design. Zowel de personages, als de voorwerpen die je ziet ogen erg simpel en de kamers waar je in terechtkomt zijn vooral erg vierkant en rechthoekig. Het is de Unreal 5-engine die het spel redt en waardoor het toch niet helemaal negatief is. Zo op het eerste oog ziet het spel er namelijk best prima uit. De belichting is prima in orde en ook zien we reflecties in plassen, et cetera. Daarbij lijkt alles kapot te kunnen in de levels, wat ook een erg tof gevoel geeft.

Uiteindelijk is Robocop: Rogue City gewoon een lekker tussendoortje en helemaal voor liefhebbers van de reeks toch wel een aanrader. Het gevoel van Robocop zijn, zit er erg goed in en het voelt ook allemaal lekker B-film-achtig. Daar bovenop is de shooter-gameplay gewoon zeer goed gedaan, waardoor elke shooterliefhebber sowieso geen miskoop doet.

Wij speelden Robocop: Rogue City op de Xbox Series. De game is daarnaast te verkrijgen voor PlayStation 5 en pc.