review
Tales of Kenzera: ZAU

Bij de naam Surgent Studios gaat er waarschijnlijk bij weinig mensen een belletje rinkelen en dat is niet zo heel erg gek, want dit is pas hun eerste game. De studio is opgericht door acteur Abubakar Salim, die we kennen als de stem van Bayek in Assassin’s Creed: Valhalla, en heeft zich vooral gericht op het vertellen van verhalen door middel van films. Met Tales of Kenzera: ZAU wagen ze zich dus voor de eerste keer aan het ontwikkelen van een game en hieronder kun je lezen of het ze is gelukt.

Tales of Kenzera: ZAU vertelt het verhaal van Zau uit Kenzera, een jonge sjamaan die zijn vader is verloren. Hij moet de geesten van drie monsters vangen als offer aan de god Kalunga, die belooft zijn vader weer tot leven te brengen. Het verhaal is geïnspireerd door Salims eigen ervaringen met het verlies van zijn vader en de verwerking daarvan. Het maakt het extra mooi dat het niet zomaar een verzonnen verhaal is, maar dat het is gebaseerd op de werkelijkheid. Het komt geloofwaardig over en de voice acting van onder andere Abubakar Salim helpt daar zeker bij. Naast de verschillende cutscenes, zitten er ook veel dialogen in de game waardoor je meer te weten komt. Het is ook vooral waar deze game om draait, het vertellen van een verhaal.

Tales of Kenzera: ZAU is een metroidvania en daarbij draait het om het verkrijgen van vaardigheden die je steeds een stukje verder helpen. Toch is het een stuk meer lineair dan vergelijkbare games en dat komt vooral omdat ze een verhaal willen vertellen. Ze willen dus dat je een bepaalde route volgt, omdat je daar dingen tegen kunt komen die een rol spelen, en daar niet te veel van afwijkt. Dit geeft je niet helemaal het gevoel dat je te maken hebt met een echte metroidvania, waar je soms hopeloos verdwaald kunt raken. Toch krijg je er gaandeweg meer vaardigheden bij en zorgen die ervoor dat je weer een nieuw gebied kunt bereiken. Het is wel mogelijkheid om af en toe een zijpad te nemen, maar dit is maar heel sporadisch.

Het grootste deel van de gameplay bestaat uit platformen, waarbij springen en dashen de meest belangrijke vaardigheden zijn. Het is enigszins te vergelijken met Ori and the Will of the Wisps, maar het voelt niet net zo lekker aan. Soms spring je net iets te laat, maar heb je dat gevoel helemaal niet. Het lijkt net alsof er wat vertraging in zit of het drukken op de knop niet eens goed wordt geregistreerd. Het is nu ook weer niet zo erg dat dit het onspeelbaar maakt, maar het voelt soms een beetje frustrerend. Je krijgt verschillende vaardigheden die je zult moeten combineren om je doel te bereiken. Zo kun je bijvoorbeeld watervallen bevriezen en een wall jump uitvoeren om vervolgens een platform hogerop te bereiken. Het is allemaal niet heel vernieuwend en redelijk herkenbaar voor een ieder die vaker games in dit genre speelt.

Naast het platformen is vechten ook een belangrijk onderdeel van de gameplay. Je komt tijdens je avontuur verschillende vijanden tegen die je zult moeten verslaan. Zau heeft twee verschillende vechtstijlen, zon en maan. Welke vechtstijl je moet kiezen, ligt een beetje aan de tegenstander. In het begin hoef je tijdens een gevecht niet echt te wisselen, omdat je vaak dezelfde soort tegenstanders krijgt. Later zit hier wat meer variatie in en zul je tijdens een gevecht moeten switchen omdat je de vaardigheden van beide stijlen nodig hebt om het gevecht te winnen. Deze gevechten vormen een kleine uitdaging, maar echt heel erg lastig wordt het nooit in de acht uur die je ongeveer nodig hebt om de game uit te spelen. Zelfs de eindbaasgevechten zijn niet heel erg uitdagend, zeker omdat sommige latere vaardigheden vrij krachtig zijn. Net zoals met het platformen is ook het vechten niet echt heel erg vernieuwend en hebben we het allemaal wel vaker gezien. Dat neemt niet weg dat het, ondanks dat het af en toe repetitief is, toch niet vervelend is om te doen.

Op audiovisueel gebied is er weinig mis met Tales of Kenzera: ZAU, het ziet er meestal prachtig uit. De wereld van Kenzera is mooi vormgegeven en is erg kleurrijk. De bijbehorende muziek maakt het aangenaam om in de wereld te vertoeven. Het is niet van hetzelfde niveau als het eerdergenoemde Ori and the Will of the Wisps, maar laten we eerlijk zijn: welke game is dat wel?

Tales of Kenzera: ZAU blinkt nergens echt in uit, maar is desondanks toch een prima game. Het ziet er prachtig uit en ook het verhaal wist ons te pakken, mede dankzij de prima voice acting. Het platformen doet soms denken aan games als Ori and the Will of the Wisps, maar is helaas lang niet zo verfijnt. Het vechten is af en toe wat repetitief en nooit heel erg uitdagend, maar het is leuk genoeg om te doen. Het is duidelijk dat de game draait om het verhaal en dat de gameplay van een wat onderschikt belang is. Als je dus op zoek bent naar een alternatief voor Prince of Persia: The Lost Crown of Ori and the Will of the Wisps, want van beide games heeft het wel iets weg, dan kom je waarschijnlijk bedrogen uit. Toch zullen genoeg mensen zich met deze game vermaken.

Tales of Kenzera: ZAU is voor deze review gespeeld op PlayStation 5. De game is ook verkrijgbaar voor Xbox Series X|S, Nintendo Switch en pc.