review
Call of Duty: Black Ops 7

In onze preview van Call of Duty: Black Ops 7 waren we niet zo te spreken over het spel. Goed, de game- en gunplay staat nog steeds als een huis, maar echte vernieuwing bleef vooralsnog uit. Het voelde een beetje aan als de zoveelste iteratie van een blauwdruk die jaarlijks uitgegeven moet worden. Tel daar de futuristische setting bij op, waar stiekem eigenlijk niemand meer op zit te wachten, en je hebt een product dat een beetje tussen wal en schip valt. Kijk bijvoorbeeld maar naar shooters zoals Battlefield 6 en Arc Raiders, die ondertussen behoorlijk populair zijn, en dan heb je een redelijk beeld bij waar we op zitten te wachten. Ondertussen zijn we aan de slag gegaan met het volledige spel en hebben we een goed oordeel over het volledige eindproduct. Is Call of Duty: Black Ops 7 een volwaardig deel in de zeer populaire franchise, of kun je het beter overslaan?

De teller in de populaire reeks staat met dit deel alweer op 22. Daarnaast is Black Ops 7 het achtste deel in de Black Ops-verhaallijn. Je kunt rustig stellen dat Activision het spel en de systemen daarvan ondertussen flink gefinetuned hebben. De serie staat al jaren garant voor snelle gameplay, strakke animaties en over-de-top actie. Met zo’n langlopende franchise bestaat ook het gevaar van herhaling. Elk jaar een nieuw deel uitbrengen heeft een behoorlijk moordend tempo, zelfs als verschillende studio’s het om de beurt van elkaar overnemen. Je hebt een goede blauwdruk, gooi dat in de blender met een nieuw jasje en voilà: je hebt een nieuw deel. We kunnen gelukkig mededelen dat hier dit jaar absoluut geen sprake van is.

Call of Duty: Black Ops 7 zit ontzettend vol met content. We kunnen rustig spreken van de meest complete editie ooit. Een flinke singleplayer (verpakt in co-op), een zombie-modus, eindbaasgevechten en een heuse endgame die beschikbaar komt nadat je het verhaal uitgespeeld hebt. Oh ja, en multiplayer natuurlijk. Na een week spelen kunnen we rustig stellen dat we hier zeker nog maanden zoet mee zijn … wie had dát gedacht. We waren initieel wat terughoudend in de preview, maar daar komen we nu helemaal op terug. Wat bleek: de betagaf ons maar een minuscuul voorproefje.

Call of Duty: Black Ops 7 heeft uiteraard weer een campagne. Er zitten wel flink wat haken en ogen aan, helaas. De opzet van de singleplayer is namelijk drastisch veranderd. Er is nu een constante internetverbinding nodig. De campagne is ontworpen om als online co-op ervaring gespeeld te worden. Het is niet meer de traditionele solo-ervaring, maar jij kunt met tot en met drie vrienden het verhaal doorlopen. Dit brengt een aantal tekortkomingen die de ervaring dusdanig besmetten, wat ons betreft. Het is bijvoorbeeld niet meer mogelijk te pauzeren. Ben je te lang afwezig? Dan schopt het spel je automatisch eruit alsof je in een multiplayer-potje zit.

Speel je toch liever alleen? Dit is zeker wel mogelijk, alleen krijg je van het spel geen AI-personages toegewezen. Er zijn wat momenten in het spel die overduidelijk voor meer spelers gemaakt zijn. Bijvoorbeeld een locatie opblazen. Dit doe je door vier bommen te plaatsen. Je loopt dus naar vier verschillende locaties, wat best wel omslachtig is. Ook in de tussenfilmpjes zie je ineens jezelf met drie teamleden en tijdens de missies hoor je de anderen wel gzellig kletsen, maar je ziet ze niet. Dit is een rare ontwerpkeuze wat ons betreft. Had gewoon een singleplayer-optie gemaakt, waarbij je drie computergestuurde figuren toebedeeld krijgt. Er is geen moeilijkheidsgraad in te stellen en er zijn geen checkpoints. Ga je dood, dan begin je de missie weer van voor af aan. Word je gekickt omdat je te lang afwezig was? Zelfde verhaal, begin maar opnieuw. Allemaal keuzes die behoorlijk aan het spelplezier afdoen.

Het verhaal heeft dan wel weer een pluspuntje, wat ons betreft. Er wordt een soort zenuwgas losgelaten dat jou ook aantast. Dit is een vrijbrief voor de ontwikkelaars om eens lekker helemaal los te gaan. En dat doen ze dan ook. Machetten zo groot als duikboten die naar beneden storten? Geen probleem. Je kunt het zo gek niet bedenken, of ze hebben het over-de-top in het spel geimplementeerd. Hier zal ongetwijfeld niet iedereen even gecharmeerd van zijn, maar wij konden ons er wel mee vermaken. Ook nieuw in de Call of Duty-franchise zijn eindbazen. Grote kogelsponzen die niet voor een gat te vangen zijn en waar je echt even voor op het puntje van je stoel gaat zitten. Het zijn leuke afwisselingen die echt een segment afsluiten.

Ben je klaar met het verhaal? Dan ben je er nog niet, want Call of Duty: Black Ops 7 heeft nog meer nieuwigheden. Er is namelijk een heuse endgame: een spelvariant die pas beschikbaar wordt op het moment dat je het verhaal voltooid hebt. Het level van Avalon komt tot jouw beschikking en hier kun je naar hartelust missies tegen de computer uitvoeren. Wederom ook met drie vrienden. Het leuke aspect is, dat je meerdere teams kunt zien lopen in de map. Maar je hoeft ze niet te vrezen zoals in het eerdergenoemde Arc Raiders, want je vecht niet tegen, maar met elkaar. Tot en met 32 spelers kunnen tegelijk actief zijn in zo’n level.

Uiteraard is de zombie-modus ook weer van de partij. Je kunt kiezen uit Standard, Survival en Cursed. Standard spreekt voor zich: zorg dat je blijft leven terwijl er in waves hordes zombies op je af komen. Speel dit alleen of tot en met drie vrienden. Extra krachten kun je krijgen door middel van Gobblegum, kauwgom-achtige ballen die je powerups geven waar je in je stoutste dromen nog niet van hebt gehoord. Sommigen ga je sneller van lopen, maar de meer krachtige geven je vijf keer meer kracht of andere munitie. Je hebt verschillende vormen en smaken, waarbij sommige een ronde effect hebben en andere weer langer duren. Feitelijk is het niets nieuws onder de zon.

Een van de redenen waarom wij Black Ops 7 de meest complete editie vinden, is Dead Ops Arcade 4: Papaback in Black. In deze minigame is het de bedoeling dat je hordes zombies neerschiet in steeds groter en sneler wordende waves. Het unieke aspect van deze modus is dat het een topdown shooter is. Je ziet alles van bovenaf, waardoor je feitelijk een compleet nieuw spel hebt.

Even terug de geschiedenis in: Dead Ops Arcade bestaat namelijk wel al langer. In Call of Duty: Black Ops (2010) werd deze minigame voor het eerst geïntroduceerd, maar was het niet gelijk toegankelijk. Het was namelijk verstopt als geheime unlockable. Daarna verscheen Dead Ops Arcade 2: Cyber’s Avengening in Black Ops 3. Wederom een verstopt spel dat je kunt ontgrendelen door een paar bepaalde handelingen in het spel te verrichten. In Black Ops: Cold War kwam het vervolg: Dead Ops Arcade 3: Rise of the Mamaback. Dit keer waren er geen specifieke dingen om te doen, behalve het uitspelen van de campagne.

We spoelen vooruit naar Dead Ops Arcade 4: Papaback in Black. Geen geheime dingen, geen verhaallijnen om eerst uit te spelen; gewoon gelijk selecteerbaar vauit de zombie-modus. Noem het makkelijk, noem het lui, maar wij vinden het vooral fantastisch. Helemaal als je dit bij toeval gemist had, dan gaat er een wereld voor je open. Het topdown-perspectief geeft een frisse blik en het spel speelt erg soepel en lekker. Met de linkerjoystick loop je en met de rechter schiet je in de richting waar je heen mikt.

De actie is er niet minder om. Je begint heel relaxed en kunt de eerste levels makkelijk de hordes de baas zijn, maar geleidelijk aan wordt het moeilijker. De zombies lopen niet alleen sneller, ze dragen ook dingen mee die jou kunnen beschadigen, zoals vaten die kunnen ontploffen. Ze komen ook met steeds meer, dus waar je eerst nog met je spreekwoordelijke vinger in je neus al fluitend de map door danst, verandert het al gauw in zweetpotjes waarbij je duimen regelmatig van de sticks afglijden. De topdown-actie wordt overigens heel relaxed afgewisseld met rondjes rijden op je quad. Zowel de ‘gewone’ zombie-modus als Dead Ops Arcade zijn echt een heerlijk tussendoortje, waarvan wij vermoeden dat we die nog heel lang gaan spelen.

En als laatste natuurlijk de multiplayer, eigenlijk de hoofdmoot waar iedereen Call of Duty voor speelt. Al jarenlang is het door vriend en vijand besproken, ondertussen ook opgenomen in eSports in Call of Duty League: het is niet weg te denken in gameland. En ook in dit spel staat het weer als een huis. Het speelt dit keer iets langzamer dan in Black Ops 6, wat even wennen is. Het voelde gewoon zo stroperig aan. We hadden een paar keer het vorige deel weer aangeslingerd om even te ervaren wat nou echt het verschil is. En het klopt, Black Ops 7 speelt echt een stuk trager. Dit betekent dat je jouw stijl aan moet passen. Je wordt nu sneller door de juiste keuzes te maken in je uitrusting. En dat is naast wennen, wel een welkome afwisseling.

Al met al is Call of Duty: Black Ops 7 een spel dat tot de rand toe gevuld is met content. We zijn er zeker van dat we dit, geheel tegen de verwachtingen in, nog lang zullen blijven spelen. De iets tragere multiplayer is even wennen, maar geeft net dat beetje meer balans. De tactische keuzes die je maakt of je sneller wordt of sterker geven het een interessante kijk. De eindbazen in de singleplayer zijn grotesk en tof en de endgame zorgt ervoor dat je nog genoeg te doen hebt als het verhaal afgelopen is. De zombiemodus is vertrouwd en de Dead Ops Arcade is een ontzettende toffe toevoeging die ons eens wat anders voorschotelt. De kleine minpuntjes van de campagne zorgen ervoor dat dit geen uitmuntende vijf sterren krijgt, maar wel een dik verdiende vier.

Call of Duty: Black Ops 7 is nu verkrijgbaar voor PlayStation 5, Xbox Series X|S en pc. Ook is het spel beschikbaar op Xbox Game Pass. Voor deze review hebben wij het gespeeld op PlayStation 5.