review
Super Mario 3D World + Bowser’s Fury

Vrijdag is het zover: vanaf dan ligt Super Mario 3D World + Bowser’s Fury in de winkels en kunnen heel veel Mario-liefhebbers eindelijk met dit avontuur aan de slag. Maar weet deze game ook ruim zeven jaar na het verschijnen nog te overtuigen, of is de toevoeging van Bowser’s Fury niet voldoende om iedereen te verblijden? Wij mochten al met het volledige spel aan de slag en hebben dan ook het antwoord op deze vraag!

Voor de Wii U werd het spel net geen zes miljoen keer verkocht, terwijl Super Mario Odyssey in meer dan twintig miljoen huishoudens ligt. Vooral de slechte verkoopcijfers van de Wii U waren hier schuldig aan. Alleen dit is natuurlijk al een goede reden om ervoor te kiezen het spel opnieuw uit te brengen. Er is een enorme groep spelers en liefhebbers die het origineel nog nooit gespeeld heeft. Daarnaast kunnen we als spelers van het origineel ook rustig verklappen dat het geen straf is om Super Mario 3D World opnieuw te spelen, alhoewel we wel bij Bowser’s Fury zijn begonnen.

Omdat het wel echt aanvoelt als twee losse spellen, beginnen we eerst bij wat de twee overeenkomstig hebben, namelijk de graphics en de besturing. Wat vooral opvalt is dat de game qua details wel iets minder mooi is dan Super Mario Odyssey, maar daar hebben we ons niet één keer aan gestoord. Een verrassing is dit overigens niet, want Super Mario Galaxy zag er al heel goed uit op de Nintendo Switch, terwijl deze game van de Wii afkomstig is.

Qua besturing zijn beide games fijn te noemen. Er zitten overigens wel verschillen in de camera, maar daar komen we per game nog op terug. Verder zijn de games op het vlak van besturing grotendeels gelijk. Ze kennen dan ook een vooral typische Mario-besturing. Het enige wat mist is de traditionele drie-dubbel-sprong, maar deze mis je al snel niet meer als je bijvoorbeeld in kat-Mario verandert en tegen muren omhoog kunt lopen.

Super Mario 3D World

Het spel begint wanneer Bowser er een keer voor kiest om niet Princes Peach, maar de prinsessen van Sprixie Kingdom te kidnappen. Een net iets ander verhaal dan we gewend zijn, maar net als altijd flinterdun. Aan de andere kant is het verhaal niet iets waar Mario het gebruikelijk van moet hebben. Ook nu is dit dus echt geen probleem en tillen we dan ook zeker niet te zwaar aan.

Dit anders lopende verhaal zorgt er ook direct voor dat Peach niet gevangen is en dus beschikbaar is als personage, een van de vier (later vijf) speelbare personages om precies te zijn. In het origineel kon je in 2013 al offline samenspelen met tot wel vier spelers. Dat maakt het spel vaak nog leuker, maar ook een stuk chaotischer. Vooral omdat je niet alleen hoeft samen te werken, maar juist ook elkaar kunt dwarszitten. Je ziet aan het einde van een level wie er de meeste punten heeft verzameld en diegene krijgt in het volgende level zelfs een kroon. Nieuw in dit deel is dat je deze modus ook online kunt spelen met vrienden. Dankzij de Nintendo Switch Online-app kun je vervolgens ook met elkaar praten. Alhoewel de online-functionaliteit van de Nintendo Switch wat omslachtig is, is het in deze tijd van crisis een mooie toevoeging die veel spelers toch digitaal nog een beetje samen kan brengen.

Je gaat dus op jacht naar de prinsessen en dit doe je door per wereld verschillende 3D-levels te doorspelen, die toch enigszins 2D aanvoelen. Dit komt door de grotendeels verplichte camerastandpunten die vooral vanaf de zijkant geplaatst zijn. Dit zorgt er echter niet voor dat je je er aan stoort, doordat juist heel slim puzzels zijn toegevoegd die je anders veel te makkelijk op had kunnen lossen. Denk bijvoorbeeld aan een ingang die achter een plaat verstopt zit, waar je achter blijkt te kunnen lopen.

Verdeeld over de vele levels kom je bijna alles tegen wat je ooit weleens in een Mario-game gezien hebt. En omdat de werelden slechts heel minimaal een echt thema hebben, kan het spel je ieder level opnieuw veel variatie bieden. Je kan natuurlijk alleen maar voor de snelle gameplay naar het einde van een level racen, maar wil je alle sterren en stempels behalen, dan ben je geregeld aan het zoeken en puzzelen.

Dat de replay-waarde van het spel hoog is, zal je al snel doorhebben. Ieder normaal level bevat drie sterren, een stempel en een vlaggenpaal (waar je bovenop moet springen voor het optimale resultaat). De stempels en de vlaggenpalen zijn geen must-collect om verder te komen, maar de sterren wel. Geregeld krijg je een level waar je alleen naar binnen kunt als je voldoende sterren hebt verzameld. Op het moment van schrijven hebben we alle sterren verzameld die er zijn en we hebben er in het totaal ongeveer twintig uur over gedaan. Wil je echt alles vrijspelen, dan ben je vermoedelijk zelfs wel meer dan dertig uur bezig.

Bowser’s Fury

Bowser is boos en bozer dan hij ooit is geweest. Dat merkt zelfs zijn zoon Bowser Jr. en hij vraagt dan ook aan jou om hem te helpen. Zo makkelijk is dat echter nog niet, want de wereld waarin het spel zich afspeelt zit onder een soort van zwart goedje en je moet het licht terugbrengen om verder te komen. Wat dan ook heel tof is aan Bowser’s Fury, is dat je in één grote wereld speelt die beetje bij beetje verder vrij wordt gespeeld door Kattenzonnen te verzamelen.

In de preview stipten we al aan dat het spel behoorlijk anders is dan Super Mario 3D World. Dit merkt je vooral doordat het een echte 3D-platformer is. De camera kan volledig vrij om je heen bewegen, terwijl je in Super Mario 3D World (bewust) hierin wordt beperkt. Daarnaast moet je ieder level, wat ook weer onderdeel is van de grote wereld, vijf keer doorspelen. Iedere keer op zoek naar een andere kattenzon. Naast de kattenzonnen in de levels, zitten er overigens ook heel veel in de hoofdwereld verstopt.

Het kattenthema is echt een ding in het spel. Niet alleen kan Mario veranderen in een kat, zoals dit in Super Mario 3D World ook kan, maar alles lijkt op een kat. Ook de Goomba’s, Piranha-planten en zelfs de bomen. Zoals gezegd moet je dit keer ook geen sterren verzamelen, maar kattenzonnen. En doe je dit voldoende, dan kun je de strijd aangaan met Fury Bowser. Eens in de zoveel tijd komt hij tevoorschijn uit het midden van de wereld en alleen als Giga-Kat-Mario kun je hem proberen te verslaan. Om dit te worden zal je de Giga-Kattenbel vrij moeten vrijspelen en dit doe je door een bepaald aantal kattenzonnen te behalen.

De gevechten die na het verzamelen van genoeg zonnen voorkomen zijn episch. Als Giga-Kat-Mario ben je ineens tientallen keren groter en lijkt de wereld ineens heel anders. Dit is zover wij ons kunnen herinneren de eerste keer dat je zo enorm groot bent in een Mario-titel en dat voelt fris en vernieuwend aan, vooral omdat het ook echt een andere manier van vechten tegen Bowser oplevert. Alles bij elkaar ben je ongeveer vier uur bezig om het verhaal uit te spelen, maar in totaal ben je toch wel zeven tot acht uur bezig om alles te halen. Er is meer dan genoeg content dus om als los spel goed tot zijn recht te komen. Je kunt Bowser’s Fury overigens met twee spelers spelen, maar in dit geval is toch vooral de singleplayer het sterkst. Dit omdat Bowser Jr., waarmee je als tweede speler speelt, een andere rol heeft dan Mario en er vooral bijhangt.

Super Mario 3D World + Bowser’s Fury

Samen zorgen de twee spellen voor meer dan dertig uur aan plezier en alhoewel Bowser’s Fury deel uitmaakt van het complete pakket dat je krijgt, kun je het toch echt zien als een los spel. De enige overeenkomst is dat er gebruik is gemaakt van dezelfde assets als voor Super Mario 3D World, maar qua verhaal en zelfs deels qua gameplay zijn het twee totaal verschillende spellen. Los van elkaar hadden ze al hoog gescoord, maar samen zijn ze echt een ultieme toevoeging aan ieders Mario-avonturen.