Doorgaan naar artikel
Pentiment
Erwin Voorn
Erwin Voorn
Eindredacteur
Profiel

Conclusie

Pentiment combineert een intrigerend verhaal met een prachtig artstijltje en voegt daar uitstekend schrijfwerk aan toe. Als je van dit soort type games houdt, dan is dit absoluut een aanrader.

Waar Sony dit jaar met Horizon: Forbidden West en God of War: Ragnarök twee kaskrakers uitbracht, is het bij concurrent Microsoft het hele jaar oorverdovend stil geweest. Pas vanaf volgend jaar lijkt het geweld bij de Amerikaanse consolemaker los te gaan barsten. Dat wil niet zeggen dat er helemaal niets te beleven valt qua exclusieve Xbox-games, al moeten Xbox-bezitters het vooral doen met wat kleinere games. Zo verscheen eerder dit jaar onder andere Scorn en het uitstekende As Dusk Falls en volgende maand staat High on Life op de planning. Ook ontwikkelaar Obsidian Entertainment bracht twee games uit: Grounded kende eerder dit jaar een volledige release en inmiddels is ook Pentiment verschenen. Wat dit narratieve, historische avontuur zo bijzonder maakt, lees je in deze review.

In Pentiment volgen we kunstenaar Andreas Maler in het Europa van de zestiende eeuw. Hij verdient zijn geld met het maken van illustraties voor manuscripten en is dan ook naar een dorpje gekomen om te werken. Al snel maak je kennis met diens inwoners; van boeren en dorpelingen tot de monniken en nonnen van het nabijgelegen klooster. Tijdens de eerste gesprekken kun je Andreas een achtergrond mee geven. Zo kun je kiezen of hij academische kennis heeft, in welk land hij een tijdje gewoond heeft en of hij al dan niet een genieter van het leven is (alcohol en vrouwen). De eerste dagen gaan al snel voorbij, maar alles verandert wanneer een baron vermoord wordt in het klooster. Er is slechts één verdachte, een monnik, maar Andreas gelooft niet dat hij de moord gepleegd heeft. En zo gaat onze kunstenaar op zoek naar de ware moordenaar.

Je hebt slechts een paar dagen om onderzoek naar de moord te doen en om mogelijke verdachten te ondervragen. Elke dag bestaat uit een aantal dagdelen waarin je wat dingen kunt doen. Het volgende dagdeel vangt aan wanneer je gaat lunchen of dineren met de inwoners, gaat slapen of wanneer je een bepaalde handeling gaat uitvoeren dat wat langer in beslag neemt. Je zal dan ook je tijd nuttig moeten besteden. De meeste tijd zal je spenderen aan het rondlopen door het dorp en het klooster en het praten met de diverse inwoners. Niet alleen kom je zo meer te weten over de verschillende bewoners, maar het kan je ook weer nieuwe inzichten geven over de mogelijke verdachten. Hoe jij met hen praat is ook weer van belang en kan zelfs invloed hebben op het verloop van het verhaal. Je zal soms hun hulp nodig hebben bij het uitvoeren van bepaalde handelingen, maar als Andreas zich als een hork gedraagt, kan het zo maar zijn dat ze hem niet willen helpen.

Wanneer de tijd daar is zal Andreas zich moeten melden bij de archdeacon. Hier kun je dan je bevindigen van je eigen onderzoekje tentoonstellen en mogelijke andere verdachten aanduiden. Ook dit kan weer grote gevolgen hebben, welke duidelijk worden wanneer Andreas na een aantal jaar weer terugkeert naar het dorpje. Sommige mensen zullen niet blij zijn met zijn terugkeer. Ook het dorpje zelf heeft niet stilgezeten in al die jaren. Er zijn nieuwe bewoners gekomen, andere zijn getrouwd en hebben een kind gekregen of zijn gestorven. Het is leuk om dan weer een praatje met ze te maken om te zien wat ze allemaal hebben meegemaakt in de afgelopen jaren. Je gaat zodoende toch wat meer om de inwoners geven.

Het schrijfwerk is dus dik in orde en ook het artstijltje mag er wezen. Pentiment bevat een 2D-wereld wat toch mooi tot leven komt. Het verhaal wordt verteld via dialogen die in een soort boekvorm aan je getoond worden en bevat van tijd tot tijd prachtige illustraties. Er worden soms spelfouten gemaakt die dan weer gecorrigeert worden en er zullen ook verschillende lettertypes gebruikt worden om de verschillende standen binnen de gemeenschap duidelijk te maken. Als het ware schrijft Andreas zijn leven voor ons op.

Al deze facetten zorgen voor een bijzonder avontuur, dat waarschijnlijk niet voor iedereen zal zijn. Dit soort games hebben natuurlijk een zwakke plek en dat is het gebrek aan echte gameplay. Net als bijvoorbeeld Disco Elysium, New Tales from the Borderlands en Vampire: The Masquerade – Swansong, ben je ook in Pentiment vooral bezig met het lezen van de dialogen en ligt het tempo vrij laag. De echte gameplay bestaat slechts uit wat door het dorp heen lopen en af en toe bepaalde simpele minigames uitvoeren. Maar als je graag dit soort games speelt, dan is Pentiment wel echt een aanrader.

Pentiment is voor deze review gespeeld op de Xbox Series. De game is daarnaast verkrijgbaar voor Xbox One en pc, en is tevens speelbaar via Xbox Game Pass.