review
Sakura Wars

Sakura Wars is nu te spelen op PlayStation 4. In deze game van Sega nemen spelers de rol aan van de kapitein in een kleine eenheid. Het doel is om Tokio veilig te houden van demonen. Hou jij van dating sims, mechs en hack-and-slash? Dan is deze review voor jou.

Sakura Wars is het nieuwste deel in de Sakura Wars-serie. Het vorige deel kwam echter al tien jaar geleden uit, dus de kans is groot dat je er niet bekend mee bent. Het speelt zich af in Japan rond 1920. Op een dag verschenen er plots demonen en men bouwde mechs om zich tegen deze monsters te verdedigen. Maar alleen mensen met veel spirituele kracht kunnen deze machines besturen. De speler wordt ingehuurd als kapitein voor een team van meisjes met zulke krachten.

De setting is best interessant, maar het verhaal rammelt wel aan alle kanten. De dialogen voelen wat afgeraffeld en er zijn genoeg aspecten in het plot die niet kloppen. Richting het einde begint het eigenlijk pas interessant te worden, maar dan zit je er al wel tientallen uren in. Bovendien zijn de plotwendingen hoogst voorspelbaar.

Toch weet Sakura Wars af en toe een glimlach op onze gezichten te toveren. Goed, de personages zijn voornamelijk clichés die weinig groeien gedurende het avontuur, maar ze weten wel af en toe een leuk grapje te leveren of wat andere emoties doen opwellen. De anime-cutscenes helpen daar flink bij. Die zijn bijna van dezelfde kwaliteit als bijvoorbeeld Persona 5. Verwacht echter niet in tranen te zijn of op de grond te liggen van het lachen.

De gameplay in Sakura Wars bestaat uit twee elementen en een minigame. Aan de ene kant is het een dating sim waarin het doel is zoveel mogelijk affectie te winnen bij de teamgenoten. Als een personage aan het einde van het spel genoeg affectie voor de speler heeft, is het mogelijk een relatie met die persoon te beginnen. Net zoals in Persona 5 helpt het ook tijdens de gevechten, het andere aspect van de game. Personages zullen sterker zijn als ze zich meer gehecht voelen aan hun kapitein.

De gevechten komen neer op hack-and-slash-actie. Het doel tijdens een missie is om je een weg te banen door een horde demonen om uiteindelijk de stok aan te gaan met de baas. Het gaat vooral om aanvallen en ontwijken. Als je perfect getimed ontwijkt, krijg je zelfs, vergelijkbaar met bijvoorbeeld Bayonetta, kort de kans aan te vallen terwijl de tijd bijna stilstaat. Bovendien heeft elk personage andere aanvallen en kan de speler tussen ze wisselen door simpelweg op een knopje te drukken.

Ten slotte is er een minigame. Dat is een kaartspel waarbij het zaak is setjes te maken. Dit spel staat eigenlijk volledig los van de rest, het levert niets op voor de rest van Sakura Wars. En om eerlijk te zijn, is er niet veel aan. Het spel heeft erg weinig diepgang en leidt vooral af van de rest van de game.

Het dating sim-aspect van Sakura Wars is niet super en dat komt vooral door de personages. Zoals eerder al aangegeven, zijn ze allemaal clichés met weinig diepgang. Ja, elk personage heeft een kort verhaaltje waaruit blijkt dat er nét iets meer achter ze zit dan je aan het oppervlakte kan zien, maar elk van die verhalen is precies wat je verwacht. Bovendien zullen hun persoonlijke problemen na dat ene verhaaltje niet of nauwelijks meer aan bod komen.

Ook het hoofdpersonage is behoorlijk irritant. Ongeacht de keuzes die de speler maakt, blijft hij een volwassen man die zich in professionele situaties wel goed neer kan zetten, maar zich daarbuiten gedraagt als een jongetje die net in de puberteit zit. Als de speler hem ook maar de kleinste kans geeft om misbruik te maken van de kwetsbare vrouwen om hem heen, doet hij dat ook meteen. Hoe kan een man als deze ooit de kapitein worden van een bataljon waar enkel jonge dames in zitten?

De actie is wat beter: het is lekker vlot, zoals dat hoort in hack-and-slash-spellen. Bovendien zijn er daadwerkelijk verschillen tussen de type demonen die een speler even door moet krijgen. Ook is het leuk om te wisselen tussen de verschillende speelstijlen. Het wordt wel een beetje opgedwongen in Sakura Wars, omdat de speler bijna nooit zelf mag kiezen welke personages er in zijn team zitten, maar dat is nooit irritant. Wel mist het de pit die een beetje hoort bij dit genre. Een gemiddelde speler zal alle levels met redelijk gemak kunnen verslaan.

Een groot minpunt in de actie is het bewegen. Waar de actie best vloeiend is, is het springen van platform naar platform erg frustrerend. De mechs voelen dan ook behoorlijk log aan en het spel reageert niet altijd even goed. Ook is het moeilijk om afstanden in te schatten, waardoor je met regelmaat een platform zal missen. Vervolgens zijn daar geen straffen voor en loont verkennen niet. Stop het er dan gewoon helemaal niet in.

Sakura Wars heeft een hoop gebreken en eerlijk gezegd is er niet genoeg om het goed te maken. Het verhaal lijkt met spoed geschreven te zijn, de wereld verkennen is ongemakkelijk en personages zijn bijzonder voorspelbaar. Toch weet het af en toe een grinnik naar voren te brengen en is de actie aardig. Desalniettemin raden wij dit spel niet aan.